Objawy łupieżu pstrego

Schorzenie to najczęściej wykrywa się w przypadku młodych osób, nastolatków, a związane jest to z tym, że w tym wieku gruczoły łojowe są najbardziej aktywne.

Nie zmienia to jednak faktu, że łupież pstry może pojawić się również zarówno u dzieci (bardzo rzadko) jak i u osób dorosłych oraz starszych.

Ciężko też jest określić czy większe ryzyko wystąpienia choroby istnieje w przypadku dziewcząt, czy chłopców.

Jakie są objawy infekcji?

Łupież pstry występuje w formie jasnoróżowych bądź żółtobrunatnych plam. Ich wielkość wynosi około 3-4 mm, raczej rzadziej można zaobserwować większe.

Kształt plam jest nieregularny, a ich powierzchnia po upłynięciu pewnego czasu zaczyna się drobno i otrębiasto złuszczać.

Mimo tego, że początkowo są one od siebie dobrze odgraniczone, mają tendencję do obwodowego poszerzania się, co skutkuje zlewaniem się kilku plam ze sobą. Nieleczone zaczynają pokrywać dużą powierzchnię skóry.

Skora pokryta zmianami uwidacznia objawy choroby po posmarowaniu jej nalewką jodową, a następnie poddaniu naświetleniu lampą Wooda. Plamy wykazują wówczas żółtawą lub ceglastą fluorescencję.

Skąd pochodzi nazwa „łupież pstry”?

Odnosi się ona do białych ognisk w obrębie zmienionej skóry, ponieważ plamy nie ulegają opaleniu nawet pod wypływem bardzo silnych promieni słonecznych. Są wiec dodatkowo widoczne na tle opalonej, zdrowej skóry.

Jest to związane z produkcją przez patogen inhibitora melanogenezy, kwasu azelainowego.

Mimo tego, iż choroba nie jest specjalnie dokuczliwa, ponieważ świąd, pieczeniu lub inne dolegliwości pojawiają się raczej sporadycznie, każde zmiany skórne wymagają leczenia, nie tylko ze względów estetycznych.

Infekcja ma również charakter przewlekły, co oznacza, że niestety dość często zdarzają się jej nawroty.

Dlatego też bardzo ważne jest poznanie przyczyny choroby i jej wyeliminowanie, ab y w przyszłości uniknąć czynników ułatwiających zakażenie.

Zobacz również opis choroby: Łupież pstry